Stoperan 2 mg 18 kapsułek - Biegunka - Układ pokarmowy - Zdrowie

Lek Stoperan 2 mg w postaci kapsułek jest produktem przeciwbiegunkowym, którego składnikiem czynnym jest loperamidu chlorowodorek. Lek może być stosowany przez pacjentów dorosłych oraz młodzież i dzieci w wieku powyżej 6 lat.

Na co jest Stoperan 2 mg? Wskazaniem do stosowania leku jest objawowe leczenie biegunki (ostrej i przewlekłej). Działanie Stoperan 2 mg polega na hamowaniu nasilonych ruchów perystaltycznych jelit. Dodatkowo funkcją Stoperan 2 mg jest zwiększenie wchłaniania wody przez jelita. Wszystko to prowadzi do spowolnienia przechodzenia mas kałowych przez jelita oraz wzrostu ich gęstości, co w konsekwencji redukuje liczbę oraz częstotliwość pojawiających się wypróżnień.

W opakowaniu znajduje się 18 kapsułek Stoperan 2 mg. W skład każdej kapsułki wchodzą 2 mg loperamidu chlorowodorku oraz składniki pomocnicze. Przed zastosowaniem leku Stoperan 2 mg należy zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania. Lek należy przyjmować doustnie, a podane w ulotce dawkowanie Stoperan 2 mg powinno być przestrzegane, chyba że lekarz je zmodyfikuje. Dawkowanie opisane w ulotce zależy od wieku pacjenta, rodzaju biegunki (ostra/przewlekła) i jej nasilenia. Jeśli lek będzie stosowany 2 dni i nie dojdzie do poprawy lub dolegliwości pacjenta nasilą się, należy skonsultować się z lekarzem.

U niektórych pacjentów lek Stoperan 2 mg może przyczyniać się do wystąpienia działań niepożądanych. Bardzo rzadko lek powoduje bóle i zawroty głowy, poza tym może przyczyniać się do zmęczenia i senności. Możliwe skutki uboczne Stoperan 2 mg obejmują również bóle brzucha i wzdęcia, a także nudności i wymioty. Lek może też przyczyniać się do suchości w jamie ustnej czy do niestrawności, poza tym może powodować wysypkę, świąd lub pokrzywkę. Pozostałe możliwe działania niepożądane leku wymienione są w ulotce.

Lek Stoperan 2 mg ma przeciwwskazania do stosowania, więc nie każdy powinien z niego korzystać. Lek nie powinien być stosowany w przypadku uczulenia na loperamid, poza tym jest przeciwwskazany w przypadku uczulenia na którykolwiek z pozostałych składników produktu leczniczego. Lek nie powinien być stosowany w przypadku niedrożności jelit, poza tym nie należy z niego korzystać w stanach, gdy spowolnienie perystaltyki jelit nie jest wskazane, gdyż może mieć groźne powikłania. Lek Stoperan 2 mg przeciwwskazany jest przy bakteryjnym zapaleniu jelita cienkiego i okrężnicy. Nie należy też podawać go dzieciom w wieku poniżej 6 lat. Pozostałe przeciwwskazania leku można sprawdzić w ulotce dołączonej do opakowania.

Skład

Produkt możesz zakupić w maksymalnej ilości 10 szt.

1 kapsułka twarda zawiera: loperamidu chlorowodorek 2 mg oraz substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, talk, magnezu stearynian, żelatyna, erytrozyna, błękit patentowy, tytanu dwutlenek, żółcień chinolinowa,

Działanie

Stoperan bezpośrednio hamuje nasilone ruchy jelit i zwiększa wchłanianie wody z jelita. Dzięki temu przywraca normalną pracę jelit, spowalnia przechodzenie treści pokarmowej przez jelita i zmniejsza utratę wody i elektrolitów z organizmu.

Wskazaniem do stosowania Stoperanu jest leczenie objawowe ostrych biegunek. Leczenie objawowe przewlekłych biegunek występujących w chorobach zapalnych jelit oraz w zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego i zespole jelita drażliwego. Stoperan może być stosowany jednocześnie z lekami działającymi przyczynowo.

Przeciwskazanie

Nie należy stosować leku:

jeśli występuje nadwrażliwość (uczulenie) na loperamid lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
w stanach, w których niepożądane jest spowolnianie perystaltyki jelit z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, okrężnicy olbrzymiej i toksycznego rozszerzenia okrężnicy, stosowanie leku Stoperan należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub niedrożności jelit,
w niedrożności jelit, ostrym wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, ostrym rzucie krwotocznego zapalenia jelita grubego, rzekomobłoniastym zapaleniu jelit, zwłaszcza związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania,
w bakteryjnym zapaleniu jelita cienkiego i okrężnicy spowodowanym chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter,
w ostrej czerwonce z krwią w kale i przebiegającej z podwyższoną temperaturą ciała,
u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Zachować ostrożność stosując Stoperan:
Należy zachować ostrożność stosując Stoperan w biegunce bakteryjnej. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lek należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość toksycznego działania leku na ośrodkowy układ nerwowy. U pacjentów z biegunką, zwłaszcza u dzieci może wystąpić odwodnienie i niedobór elektrolitów. Dlatego w czasie biegunki należy uzupełniać niedobory wody i soli mineralnych. Podawanie leku należy przerwać w przypadku wystąpienia zaparć, wzdęcia lub rozwijającej się niedrożności. U pacjentów, u których występuje gorączka oraz krew w kale, przed rozpoczęciem podawania loperamidu należy ustalić przyczyny biegunki. Jeśli po podaniu leku objawy nie ustępują w ciągu 48 godzin, należy przerwać podawanie leku Stoperan i skontaktować się z lekarzem.
U pacjentów z AIDS, leczonych lekiem Stoperan z powodu biegunki, należy przerwać podawanie leku w razie pojawienia się najwcześniejszych objawów wzdęcia brzucha. U pacjentów z AIDS i jednoczesnym zakaźnym zapaleniem okrężnicy wywołanym zarówno przez wirusy, jak i bakterie,
opisywano pojedyncze przypadki wystąpienia toksycznego rozszerzenia okrężnicy podczas stosowania loperamidu.
Ze względu na zawartość laktozy jednowodnej, lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy (patrz także punkt „Ważne informacje o niektórych składnikach leku Stoperan”).

Ciąża:
Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.

Karmienie piersią:
Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 osób, w tym pojedyncze przypadki):
- bóle i zawroty głowy, zmęczenie, senność;
- ból brzucha, wzdęcia brzucha, zaparcia, nudności i wymioty, niedrożność jelit, rozszerzenie okrężnicy, w tym toksyczne rozszerzenie okrężnicy, wzdęcia z oddawaniem wiatrów i niestrawność, suchość w jamie ustnej;
- wysypka, pokrzywka i świąd, obrzęk naczynioruchowy, wysypki pęcherzowej, w tym zespołu Stevensa-Johnsona (choroba skóry polegająca na odwarstwieniu się naskórka), rumienia wielopostaciowego (choroba skóry przebiegająca z powstaniem zmian rumieniowatych) i martwicy
toksyczno-rozpływnej naskórka (choroba skóry, w przebiegu której dochodzi do zmian martwiczych naskórka);
- reakcje alergiczne, niekiedy ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs anafilaktyczny (ciężka reakcja alergiczna z występującymi nagle trudnościami w oddychaniu, obrzękiem twarzy lub gardła, ciężkimi zawrotami głowy) i reakcje przypominające anafilaksję;
- zatrzymanie moczu. Wiele zdarzeń niepożądanych związanych ze stosowaniem loperamidu jest częstymi objawami zespołów biegunkowych (dyskomfort i ból w jamie brzusznej, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, zmęczenie, senność, zawroty głowy, zaparcie, wzdęcia z oddawaniem wiatrów). Często objawy te trudno jest odróżnić od działań niepożądanych stosowanego leku.

Stosowanie

Stoperan należy stosować doustnie:

Dorośli i dzieci powyżej 12 roku życia: biegunka ostra - pierwsza dawka 4 mg (2 kapsułki), następnie 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (dawka maksymalna wynosi 16 mg na dobę); biegunka przewlekła - początkowo 2 mg (1 kapsułka) 2 razy na dobę, w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 8-12 mg (4-6 kapsułek) na dobę.

Dzieci 9-12 rok życia: biegunka ostra – 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (dawka maksymalna wynosi 6 mg na dobę); biegunka przewlekła – 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (dawka maksymalna wynosi 6 mg na dobę).

Dzieci 6-8 rok życia: biegunka ostra – 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (dawka maksymalna wynosi 6 mg na dobę); biegunka przewlekła – 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (dawka maksymalna wynosi 4 mg na dobę).